Na lange tijd van twijfel heb ik de knoop doorgehakt, ik stop als wethouder. Een ingrijpende en pijnlijke keuze, vooral omdat ik me zeer loyaal voel naar mijn collega’s, mijn partij GroenLinks en de gemeente Pekela. Maar al langere tijd loop ik vast met mijn persoon, de mens die ik ben, in deze functie van politiek bestuurder.

De verkiezingsuitslag in 2014, waarbij GroenLinks één zetel kreeg, gaf mij het gevoel van weinig draagvlak voor de GroenLinkse koers in de gemeente Pekela. Desondanks zijn we in Pekela na de verkiezingen doorgegaan met dezelfde mensen in het  college, vanwege de prima onderlinge sfeer en samenwerking. Dit gevoel van weinig draagvlak is echter wel gebleven en dat heeft aan mij geknaagd.
Daarnaast hebben we in Pekela net als in andere gemeentes te maken met de gevolgen van rijksbeleid en rijksbezuinigingen. Een gevolg daarvan is dat er weinig tot geen ruimte meer is om iets nieuws in gang te zetten. Er zijn te weinig financiële middelen en daardoor is er ook te weinig ambtelijke capaciteit om nieuwe zaken in gang te zetten en om oude zaken uit te voeren.
De eerste vier jaar van mijn wethoudersperiode  is dit wel gelukt. Ik kon mijn steentje bijdragen aan de samenleving, aan Pekela. Maar eigenlijk ligt het sinds de verkiezingen stil. De ruimte die er momenteel is om daadkrachtig te werken aan de GroenLinkse idealen waarin ik geloof, is onvoldoende voor mij. Of het nu gaat om mijn behoefte me in te zetten voor kwetsbare mensen, het milieu of het welzijn van dieren.

Een politiek bestuurder is in feite erg afhankelijk van zijn/haar omgeving. Van inwoners voor draagvlak, van de verkiezingsuitslag voor de politieke machtsverhoudingen, van de ambtelijke organisatie voor de uitvoering van zaken en van rijksbeleid en rijksfinanciën.
Deze afhankelijkheid en het gebrek aan ruimte en mogelijkheden om te creëren past mij niet meer. Het is voor mij niet genoeg om alleen te besturen en om lopende zaken te beheren. Dat voelt als functioneren op halve kracht. Ik moet mij te veel inhouden en dat maakt me ongelukkig.
Ik ben een gepassioneerd mens, een kritische en creatieve denker, die zich in wil zetten op inhoud, op het creëren van nieuwe zaken. Ik wil iets realiseren, iets neer kunnen zetten waarvan ik geloof dat het goed is, dat past bij mijn GroenLinkse idealen en mijn visie op de samenleving.

Ondanks dat ik fijne collega’s heb, en sta voor een partij met standpunten waarin ik geloof en er veel mooie kanten zijn aan deze functie, kan ik mijzelf, wie ik ben als mens niet meer genoeg uiten. De jas van politiek bestuurder past mij niet meer.
Dat spijt me, maar zo is het.

Via deze weg wil ik iedereen bedanken die de afgelopen jaren zijn of haar vertrouwen in mij heeft gesteld.

Anneke Duit
Oktober 2015