Deze week vroeg iemand mij, waarom ik dit doe. Waarom niet alle afval bij elkaar ingooien en via de verbrandingsoven omzetten in energie? Dat is toch ook goed voor het milieu en wel zo gemakkelijk?
In deze blog mijn reactie op deze vraag.
Behalve dat hergebruik van restafval beter voor het milieu is dan verbranden, en vooraf scheiden ook schoner materiaal oplevert voor hergebruik, heb ik vooral ook een financieel en links motief.

Voor elke ton afval die we storten en verbranden betalen we als inwoner aan de eigenaar van de verbrandingsoven. Dit jaar € 119,- per ton. De opbrengst van al het restafval dat nog hergebruikt kan worden ontvangen we niet. Dit ontvangt de eigenaar van de verbrandingsoven ook.

Een voorbeeld: Het plastic verpakkingsmateriaal uit Pekela wordt in Groningen gescheiden van de rest. De huidige opbrengst van € 430,- per ton plastic gaat nu naar het bedrijf in Groningen en niet naar Pekela en we betalen daar bovenop de € 119,- per ton. In 2013 hadden we in Pekela ongeveer 260 ton plastics. Reken maar uit. Deze rekensom is te maken voor al het afval dat herbruikbaar is.

We verliezen als inwoners dus twee keer geld dat we ook in eigen zak kunnen steken.

 De meeste afvalverbrandingsovens in Nederland zijn in handen van multinationals en beleggers. We hebben in Nederland relatief veel verbrandingsovens die allemaal het liefst hun oven voor 100% laten branden, want dat geeft de meeste winst. Daarom wordt er nu ook afval gehaald uit Italië en Engeland. Met als gevolg veel vrachtverkeer door Europa. Ook niet goed voor het milieu.

Als GroenLinkser gun ik deze inkomsten liever aan onszelf als inwoners dan dat ik er multinationale bedrijven rijk mee maak. Van dat geld zien wij namelijk niet veel terug, ze doen ten slotte veelal niet aan winstdeling. En zij vertegenwoordigen, voorzichtig uitgedrukt, niet perse onze belangen! Dat hebben we de afgelopen maanden ook gezien in onze provincie (waaronder Aldel)! Bovendien gun ik de inzamelkosten en werkgelegenheid liever aan onze werkvoorzieningschap.

Ik heb jaren geleden, toen ik nog in de Nijmeegse politiek actief was, ontdekt dat er in de afvalbranche veel geld omgaat. Er worden miljarden verdiend aan al het afval dat we met elkaar produceren. Wat zou er mooier zijn als meer van dat geld naar ons inwoners gaat en niet naar de eigenaren van de multinationale bedrijven en beleggers.

De moeite die het sommigen zal kosten om thuis te scheiden betaalt zich al met al op vele manieren terug. En het lijkt weinig wat we als huishouden thuis scheiden in één week, maar als je alle huishoudens in Nederland of in Pekela bij elkaar optelt en dit vermenigvuldigt met de opbrengsten en verbrandingskosten dan gaat het ineens om echt veel geld.

Kortom: Mijn persoonlijk motief om afval te willen scheiden thuis aan de bron, wordt, naast het milieubewustzijn sterk gekleurd door mijn linkse achtergrond en gedachtegoed!

 Ten slotte, ook deze week weer nauwelijks restafval, zo’n 300 gram tegenover 895 gram plastics, 3054 gram oud papier en 1787 gram glas. En hond Bruno helpt met zwerfvuil.

 Groet,

Anneke Duit